zo'n 22jaar geleden mijn eerste mino'tje gekocht en uren sleutelplezier gehad,we probeerden zo'n beetje alles om het optrekken en de snelheid te verbeteren met de middelen die er waren en na een tijdje ken je genoeg om de brommers van de oudere gasten in het dorp te onderhouden en te tunen...mhh was een zalige tijd als ik er nu aan terugdenk,veel geleerd en gezien maar dan wordt je 18 jaar en moet het brommertje wijken voor een auto spijtig genoeg.ik heb de vele onderdelen en brommertjes nagenoeg weggeven en da's iets waar ik nu zeker spijt van heb gezien de prijzen van vandaag
17 jaar nadat mijn laatste camino de deur uitging wegens aankoop auto toch terug de draad opgenomen dankzij een
buurman die ineens met een "cadeau" voor de deur stond...een oude stoffige camino van 1978 gevonden in een schuur
mijn gedacht was dat wrakje zo snel mogelijk te laten bollen zodat ik samen met mijn oudste zoon wat kon crossen in het veld maar eenmaal je begint te sleutelen en ziet dat er redelijk wat onderdelen ontbreken of stuk zijn loopt dit natuurlijk al snel uit de hand
maw jongere camino bijgezocht en heel wat onderdelen van in "onzen tijd" tweedehands of nieuw aangekocht om terug iets volledig naar men zin ineen te flansen.dit is aardig gelukt en ik kan de buren teisteren met het gejank van mijn proma'ke
ben vooral verschoten van de prijzen die worden gevraagd voor onderdelen zowel nieuw als occasie,het leuke is wel dat je als 35 jarige wat kapitaalkrachtiger bent dan op je 16 jaar en dus (welliswaar achter de rug van de vriendin die het virus echt niet deelt
)vanalles kan aankopen waar je vroeger maanden moest voor sparen...het gaat dus niet bij deze éne mino blijven,ik heb inmiddels de meeste onderdelen bijeengezocht voor nummer 2 die ik graag motorisch tot het uiterste (of dicht daarbij
)zou bewerken en dan denk ik dat de info en gedachten die hier op de site worden uitgewisseld méér dan welkom zouden zijn 
greetz,
Martyr
